Αντίγραφο του λίθου I, ο οποίος βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου. Πρόκειται για τη στενή πλευρά του λίθου XLVII (Ακρ. 1145) της βόρειας ζωφόρου. Εικονίζεται ένας επόπτης σε σχεδόν μετωπική στάση, με το κεφάλι στραμμένο προς την πομπή των ιππέων που ακολουθεί. Φορά ιμάτιο που αφήνει τμήμα του στέρνου του ακάλυπτο και στηρίζει το βάρος του σώματος στο δεξί πόδι, έχοντας άνετο το αριστερό. Ακουμπά το λυγισμένο, αριστερό χέρι του στον αντίστοιχο γοφό, ενώ στο υψωμένο δεξί θα κρατούσε ραβδί, άλλοτε ζωγραφιστό στο βάθος του αναγλύφου.

Η ζωφόρος της δυτικής πλευράς του Παρθενώνα εικονίζει την προετοιμασία των ιππέων για να λάβουν μέρος στην πομπή που σχημάτιζε ο αθηναϊκός λαός στη γιορτή των Παναθηναίων, προς τιμή της πολιούχου θεάς Αθηνάς. Προορισμός της πομπής ήταν ο ναός της Αθηνάς Πολιάδας στην Ακρόπολη και σκοπός της η μεταφορά του παναθηναϊκού πέπλου για το πανάρχαιο ξόανο της θεάς, καθώς και η τέλεση μεγάλης θυσίας ζώων στον Μεγάλο Βωμό έξω από τον ναό.

Οι ιππείς που εικονίζονται στη δυτική ζωφόρο βρίσκονται ακόμη στον Κεραμεικό, το σημείο εκκίνησης της πομπής. Κάποιοι συζητούν, άλλοι δένουν τα σανδάλια τους, άλλοι περνούν τα ηνία στα άλογα ή προσπαθούν να τα δαμάσουν, ενώ κάποιοι καλπάζουν σε αραιή, ακόμη, διάταξη.

Η δυτική ζωφόρος σώζεται σχεδόν ακέραιη, καθώς η ανατίναξη του Παρθενώνα από τους Βενετούς του στρατηγού Francesco Morosini το 1687 δεν έπληξε την πλευρά αυτή του ναού. Το μήκος της υπολογίζεται στα 21,18 μ. και αποτελείται από δεκαέξι λίθους. Οι δεκατέσσερις εκτίθενται στο Μουσείο Ακρόπολης μετά την καταβίβασή τους από τον Παρθενώνα το 1993 και την παραμονή τους στο παλαιό Μουσείο Ακρόπολης για δεκαπέντε περίπου χρόνια. Οι λίθοι I και II βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου, στο οποίο κατέληξαν μετά την απόσπασή τους από τον Thomas Bruce, λόρδο του Elgin, το 1801-1804, όταν η Ελλάδα βρισκόταν υπό οθωμανική κατοχή.